Κάθε χρόνο και πιο νωρίς Χριστούγεννα. Μία φράση που κρύβει πιο πολλά από όσα νομίζεις. Τι σημαίνουν πραγματικά τα Χριστούγεννα;
Πήρα την αφορμή να γράψω αυτό το κείμενο από ένα τυχαίο γεγονός που μου συνέβη στον δρόμο. Ήμουν μέσα στο λεωφορείο και κατευθυνόμουν προς το σπίτι μου, όταν γύρισα το κεφάλι μου εντελώς αυθόρμητα προς το τζάμι και είδα κάτι που με άφησε λίγο άφωνη.
Τι είδα; Ένα μαγαζί να έχει στολίσει ήδη και ένα υπέρλαμπρο δέντρο με πολύχρωμα λαμπάκια να στέκεται εκεί και να χαζεύει τους περαστικούς.
Δεν ήξερα πως να αντιδράσω εκείνη τη στιγμή και δεν σκέφτηκα ποια θα έπρεπε να είναι η αντίδραση μου. Στην αρχή χάρηκα αλλά στη συνέχεια που το έψαξα λίγο μέσα στο μυαλό μου, στεναχωρήθηκα. Θα μου πεις τώρα, γιατί να στεναχωρηθείς; Αφού τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη σου εποχή. Όντως μισώ τη ζέστη και ότι έχει σχέση με καλοκαίρι και αγαπώ παράφορα το κρύο και ότι Χριστουγεννιάτικο και γιορτινό.
Έπειτα μετά από αυτές τις σκέψεις μου ήρθε η κυριότερη ερώτηση: Γιατί τόσο νωρίς Χριστούγεννα φέτος; Αυτή τη στιγμή είναι αρχές Νοεμβρίου και το στόλισμα και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια έχουν κατακλύσει όλα τα γνωστά παιχνιδάδικα.
Είπα στην αρχή, μάλλον επειδή οι άνθρωποι λατρεύουν τα Χριστούγεννα; Μήπως είναι αυτό; Μπορεί…αλλά μήπως και είναι προϊόν για να πουλήσουν περισσότερα οι εταιρείες; Και αυτό παίζει, είπα στον εαυτό μου μέχρι που βρήκα την απάντηση.
Οι άνθρωποι δεν είναι χαρούμενοι..περιμένουν έναν ολόκληρο χρόνο για να χαρούν και για να δείξουν την αγάπη τους στους ανθρώπους που αγαπάνε. Όλο τον χρόνο είναι μουντοί και περιμένουν πως και πως για μία γιορτή για να μαζευτούν με φίλους και συγγενείς. Για να δείξουν ότι νιώθουν, ότι δεν είναι ρομπότ που απλά δουλεύουν και το βράδυ κλείνονται στον εαυτό τους και κλαίνε γιατί δεν αντέχουν τη ζωή τους…
Τόσο θλιβερό και τόσο αληθινό… Μία τόσο όμορφη γιορτή να κρύβει από πίσω της ένα τόσο ένοχο μυστικό.
Γιατί τόσο νωρίς Χριστούγεννα;
Τα Χριστούγεννα είναι μία εμπορική γιορτή όπως και όλες οι υπόλοιπες, αλλά είναι η μόνη εποχή που μπορείς να δείξεις πως νιώθεις χωρίς να σου πουν οι άλλοι ότι έχεις ”κάτι”, επειδή τους αγκάλιασες χωρίς να υπάρχει λόγος. Εκεί έχουμε φτάσει, να μην μπορείς να δείξεις το πόσο αγαπάς και νοιάζεσαι κάποιους ανθρώπους γιατί ξεσυνήθισαν οι άνθρωποι την αγάπη.
Ακόμα θυμάμαι αυτές τις εποχές που οι γιαγιάδες μας έσφιγγαν στην αγκαλιά τους και μας γέμιζαν φιλιά και κάναμε πως δεν θέλουμε, αλλά όταν μεγαλώσαμε αυτή η αγκαλιά έγινε τόσο περιζήτητη. Αυτή η αληθινή αγκαλιά αγάπης που σου δίνει και η μητέρα σου και το κλάμα του πατέρα σου όταν σε βλέπει να καταφέρνεις κάτι και ας θέλει να το παίξει σκληρός.
Πού πήγε αυτή η αγάπη των Χριστουγέννων; Αυτή η ζεστή, υπέροχη, γλυκιά και αυθεντική αγάπη που γέμιζε κάθε κύτταρο της ψυχής σου.
Τι φοβάσαι για να δείξεις το πόσο αγαπάς; Το πόσο ζητάς έναν άνθρωπο; Το τι σημαίνει ένας άνθρωπος για σένα; Είτε είναι φίλος, είτε συγγενής, είτε η σχέση σου;
Να μάθεις να δείχνεις την αγάπη σου κάθε μέρα και όχι μόνο τα Χριστούγεννα. Γιατί άμα φύγουν οι άνθρωποι, πώς θα επιστρέψουν καρδιά μου;
Φέρε ξανά τη χαρά πίσω στη ζωή σου. Τα Χριστούγεννα σε περιμένουν όλο τον χρόνο…
