Εσύ ήξερες ότι τα πρώτα spa ήταν ελληνικά; Ξέρεις από πού προήλθαν και σε ποια περιοχή της Ελλάδας ανακαλύφθηκαν; Ήρθε η ώρα να μάθεις.
Τα πρώτα spa ήταν ελληνικά
Οι Έλληνες πρώτοι άρχισαν τη λουτρική διαδικασία που αποτέλεσε τη βάση για τις σύγχρονες διαδικασίες των χώρων spa. Εκτός από τα ψυχρά λουτρά στις θάλασσες και στα ποτάμια, ήδη από το 1500 π.Χ. ,έκαναν χρήση του θερμού νερού, το οποίο υιοθέτησαν ως απαραίτητο μέσο σωματικής καθαριότητας, ενώ αργότερα ως μέσο περίθαλψης και ψυχαγωγίας.
Τα πρώτα ευρήματα προέρχονται από τα λουτρά της Κνωσού της Κρήτης και αργότερα στην αρχαία Ελλάδα συναντάμε τα πρώτα κτίσματα . Είναι οι χώροι των λεγόμενων “γυμνασίων”, εκεί δηλαδή όπου οι αρχαίοι Έλληνες φρόντιζαν να αναπτύξουν και να καλλιεργήσουν το πνεύμα και το σώμα, ισομερώς και τα δύο, κανένα εις βάρος του άλλου, αφού το σώμα θεωρείτο η κατοικία της ψυχής.
Τα “Γυμνάσια” αρχικά χωροθετούνταν σε παραθαλάσσιες ή παραποτάμιες περιοχές,για να παίρνουν οι αθλητές τα λουτρό τους πιο εύκολα.
Το κρύο όμως λουτρό δεν βοηθούσε τους αθλητές στην ολική καθαριότητα του σώματος, αφού πάνω σ’αυτό είχε σχηματιστεί ένα μείγμα από σκόνη και λάδι. Με λάδι άλειφαν οι αθλητές τα μέλη τους πριν από την πάλη, για να κρατιούνται οι μυς τους ελαστικοί. Χρειαζόταν λοιπόν, μετά το αγώνισμα ένα γερό τρίψιμο με τις ξέστρες και στη συνέχεια ένα λουτρό εφιδρώματος, για να καθαρίσει η επιδερμίδα. Έπειτα οι λουτροχόοι τους περίχυναν με κρύο νερό, για να ξεπλυθούν. Ακολουθούσε το μασάζ με τα αρωματικά έλαια, για να ανακουφίσει την ταλαιπωρημένη επιδερμίδα του σώματος. Αυτή η διαδικασία καθαρισμού, εφίδρωσης, περιποίησης και χαλάρωσης αποτελεί έως σήμερα τη βάση για πολλές θεραπείες spa.
Για περισσότερες συμβουλές δες εδώ
Έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη μορφή ξηρού εφιδρωτικού λουτρού. Από το οποίο αντλεί τη σύλληψή της η σημερινή σάουνα. Το “laconicum”, «προερχόμενο από τη Λακωνία», ήταν ένα δωμάτιο εφίδρωσης με θόλους που βοηθούσαν στην σωστή θερμοκρασία. Το “laconicum” λειτουργούσε χάρη στο υπόκαυστο, (suspensurae), ένας υπόγειος χώρος συνήθως κάτω από το δάπεδο του δωματίου εφίδρωσης. Όπου κυκλοφορούν καυτά αέρια που παράγονταν από μια εστία φωτιάς, και μέσω αγωγών αυτά διαχέονταν γύρω από τους Θόλους και το δάπεδο.
Κάτω από την επιρροή του ελληνικού λουτρού, οι Ρωμαίοι υιοθετούν την ιδέα των λουτρών από τους Έλληνες και χρησιμοποιούν την ελληνική λέξη ‘’Θέρμες’’ για τεράστιες κτιριακές εγκαταστάσεις οι οποίες περιελάμβαναν χλιαρά, ζεστά και ψυχρά λουτρά. Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, τα λουτρά δεν εξυπηρετούσαν απλά τις λειτουργικές ανάγκες, αλλά έγιναν χώροι αναψυχής. Εκτός από τον σπουδαίο ρόλο των λουτρών στην σωματική και ψυχική υγεία, αποτέλεσαν κέντρα συναντήσεων, χώροι επικοινωνίας και διασκέδασης.
Η σημασία του λουτρού ήταν τέτοια και στη Βυζαντινή εποχή, παρά τις αντιρρήσεις των πατέρων της Εκκλησίας, ώστε η πόλη που είχε δημόσιο λουτρό να θεωρείται μεγάλη και ευδαίμων πόλις.
Οι μουσουλμάνοι κατακτητές αργότερα γνώρισαν από τους Βυζαντινούς τα θερμά λουτρά και βρήκαν τη συνήθεια αυτή πολύ ευχάριστη. Τα ρωμαϊκά και τα βυζαντινά λουτρά χρησίμευσαν και ως πρότυπο για τα οθωμανικά hamam που διαδόθηκαν κατόπιν σε ολόκληρη την Μικρά Ασία.